Główny temat
Angielskie słowo „plastic” lub „plastics” pochodzi od greckiego słowa „plastikos”, które oznacza „formować”. Słowo to było najpierw używane jako przymiotnik oznaczający „formowalny = plastyczny” (zdolny do odkształcania się bez pękania), a następnie zaczęło być używane jako rzeczownik (źródło). Spektrum zastosowań jest bardzo szerokie, ale przystępna cena i dostępność mają również swoją ciemną stronę – zanieczyszczenie środowiska. Tworzywa sztuczne zostały opracowane pod koniec XIX wieku, a rozpowszechniły się w latach 50. XX wieku. W tym czasie produkcja wynosiła 1,5 miliona ton rocznie i 368 milionów ton w 2019 roku (źródło). Naukowcy przewidują, że do 2035 r. liczba ta podwoi się, a do 2050 r. wzrośnie czterokrotnie, jeśli tak się stanie, w oceanie będzie więcej plastiku niż ryb.
Podstawowym składnikiem tworzyw sztucznych są polimery, które są dużymi cząsteczkami organicznymi składającymi się z setek tysięcy milionów, a czasem nawet miliardów atomów. W rzeczywistości są one dalekimi kuzynami polimerów wytwarzanych w naturze, takich jak celuloza czy skrobia. Przez wiele lat człowiek nie był jednak w stanie ich pozyskać. Do czego były mu potrzebne? Powstały, jak to często bywa z wynalazkami, po prostu z konieczności.